Een verward mens, wanneer ben je dat eigenlijk?

Het nieuws staat er vol mee, verward persoon hier, verward gedrag daar en vaak lezen we ook nog dat de situatie erg uit de hand is gelopen. Dit betekend dus, dat we eigenlijk te laat zijn om iets te kunnen doen voor deze persoon. Want eenmaal in de krant dan heb je waarschijnlijk een grens overschreden en dan is de weg terug nog vele malen lastiger.

Maar een verward persoon, wat is dat nu eigenlijk? Of beter gezegd wie valt er nu onder deze noemer? Wie bepaalt nu eigenlijk wanneer iemand een verward persoon is? Dit zijn allemaal vragen die door mijn hoofd spelen en altijd gevolgd door de overpeinzing wat ik zou kunnen doen om deze mens te ontwarren.

Wanneer ik probeer in te zoomen op het begrip verward dan lijkt het erop dat het gedrag van die persoon afwijkt van hetgeen ik als normaal gedrag zie. Dus in mijn ogen is het gedrag van die ander dan vreemd en dat betitel ik dan maar als verward. Gevoelsmatig lijkt het erop dat veel mensen die dit ervaren het liefst snel door willen lopen omdat ze niet weten hoe ze om moeten gaan met de “verwardheid” van de andere mens.

Wat is verward zijn eigenlijk?

De verwardheid uit zich in de ogen van de maatschappij, in tal van verschillende symptomen. Soms zie je mensen die schreeuwen, of je ziet mensen die in zichzelf lopen te mompelen of je ziet mensen die forse angst uitstralen. Je komt mensen tegen die vreemde bewegingen maken of mensen die wat willen vragen maar dan toch snel weer weglopen. Er zijn mensen die je langdurig aanstaren of juist snel van je wegkijken. Er zijn mensen die schelden en tieren en er zijn mensen die zichzelf letterlijk verstoppen in hun huis.

Wat heeft een verward mens nodig?

Het is begrijpelijk dat wij als mens het lastig vinden om te kunnen omgaan met iets wat afwijkt van onze eigen comfort zone. Het is een soort ingebedde angst voor het onbekende waardoor we vaak niet goed weten wat we moeten doen. Alleen de persoon die zich anders gedraagt dan dat wij gewend zijn doet dit waarschijnlijk met een logische reden. Soms zijn mensen overmand door verdriet of worden ze overspoeld door alleen maar negatieve gedachtes. Sommige mensen zijn eenzaam omdat ze sociaal wat onhandig zijn of simpelweg de maatschappij niet goed begrijpen. Sommige mensen hebben hebben een mentale verstoring of ervaren simpelweg een ander bewustzijn.

Voor ieder mens geldt dat de waarnemingen en gedachtes altijd subjectief zijn. Deze worden gevormd door onze omgeving, opvoeding en door miljarden hersencellen die bij iedereen anders functioneren. Wellicht is het gedrag wat voor ons als verward overkomt, voor de verwarde persoon gewoon normaal omdat hij/zij nog nooit anders geleerd heeft. Wellicht doet de in onze ogen verwarde mens juist stinkend zijn best om normaal over te komen en snapt deze persoon totaal niet waarom iedereen zo vreemd reageert.

Ieder mens is verschillend en daardoor komt ieder mens anders over.

Als we nu eens uitgaan van het feit dat ieder mens verschillend is. Wanneer we proberen te begrijpen dat de meeste mensen hun best doen om “normaal” in de maatschappij te passen. Dan is het bieden wat een verward mens nodig heeft ineens niet meer zo heel erg moeilijk. In mijn opinie wil namelijk ieder mens gezien en erkent worden. Ieder mens vind het fijn om gewoon gegroet te worden of op zijn minst gelijkwaardig behandeld te worden. Hoe fijn zou het zijn wanneer er gewoon even tijd genomen zou worden voor een praatje en het stellen van de vraag: “Hoe is het eigenlijk met je?”

Ik weet zeker dat de meeste mensen dit erg fijn vinden!

Hulpverlenen en verwarde personen hoe doe je dat?

Om eerlijk te zijn spreek ik eigenlijk nooit over verwarde mensen. Wel zie ik bij mensen vaak veel verdriet, rouw, boosheid, eenzaamheid en natuurlijk ook mentale problematiek. De mensen bekijk ik als heel en ik ben altijd op zoek naar de behoefte van de mens die schuilgaat achter het gedrag. En juist het gedrag is waar wij vanuit Ego Centralis zo graag mee werken. Wij hebben inmiddels de overtuiging dat gedrag veranderbaar is of dat er nieuw / ander gedrag aan te leren is.

Er is altijd een reden waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen. Soms is iets al ontstaan op hele jonge leeftijd en zijn mensen zichzelf niet eens bewust dat zij iets doen wat door een ander als vreemd ervaren word. Vaak is het wel een zoektocht en begint alles met het krijgen van vertrouwen. Als dat vertrouwen er eenmaal is dan veranderd verward vaak in menselijk en wordt het mogelijk om gelijkwaardig begrip te tonen.

Vertrouwen is altijd de start van een proces. Met vertrouwen kan je verder komen.

Verward is vaak in de ogen van de ander afwijkend gedrag wat we dan als vreemd betitelen. Echter wanneer je samen met de persoon gaat kijken wat er speelt dan ontdek je al snel dat deze mens in de kern net zo waardevol is zoals iedereen. Je zou er maar last van hebben dat alles onduidelijk is, alles dreigend is, communicatie anders binnen komt, waarnemingen vertroebelt zijn, verdriet te groot is, boosheid niet goed verwerkt kan worden of dat je simpelweg de juiste handvatten mist om jezelf staande te houden.

Inmiddels hebben wij geleerd om simpelweg naast een persoon te gaan staan zodat we samen op zoek kunnen naar een nieuwe route. Een route die zorgt dat het verwarde gedrag plaats kan maken voor nieuw gedrag en vooral voor erkenning van de persoon die hier last van heeft. Want je zou het maar hebben en niemand die de moeite neemt om je te begrijpen. Dat zou pas ernstig zijn en dit zou zorgen dat de situatie uiteindelijk uit de hand kan lopen. Wat ons betreft is het beter om dat te voorkomen omdat niemand baat heeft bij een uit de hand gelopen situatie.

Op dit moment is er een absoluut obstakel wanneer je wat wil doen voor de mens die verward is.

Het gebeurt nogal eens dat wij mensen tegenkomen waar iets mee aan de hand is. Soms worden wij getipt door direct betrokkenen of we krijgen een aanwijzing vanuit de politie of GGZ. Dit gaat vaak over mensen die even wat onhandig overkomen in de maatschappij. Mensen zoals jij en ik alleen daar is dan net even wat meer aan de hand en is het emmertje overgelopen of raakt iemand volkomen gedissocieerd.

De mensen over wie het gaat zijn soms hele normale huis tuin en keuken mensen. Soms is er sprake van trauma of van ass. Sommige hebben een psychose of hebben echt niet geleerd hoe de maatschappij werkt. Er kan sprake zijn van mentale problematiek of van isolatie. In alle lagen van de bevolking komt het voor dat mensen zich tijdelijk/langdurig anders gedragen dan dat de omgeving gewend is. Eigenlijk is dat geen probleem want die mensen hebben dan steun nodig en iemand die hen helpt bij het vinden van verandering binnen hun eigen gedrag. Zeg maar het werk wat wij doen en waar wij erg succesvol in zijn.

Maar dan komt ineens het getouwtrek om de hoek. De wmo afdeling van de gemeente vind dat mensen zelf hun hulpvraag moeten stellen. Maar ja, verward of op slot dit doen dat werkt niet echt goed. Dan vinden ze vaak dat het helpen van die mensen niet valt onder de WMO want behandeling is noodzakelijk. Leuk behandeling maar er zijn wachtlijsten van soms jaren plus vaak zien wij dat mensen al jaren uitbehandeld zijn. De GGZ verwijst dan graag weer terug naar de gemeente of verzoekt om extra begeleiding omdat zij enkel de behandeling bieden. Een doolhof waar die mensen zelf niet uitkomen en waar wij vaak de uitgang ook niet kunnen vinden.

Het zal je maar gebeuren, verward zijn en niemand die iets voor je wil/kan doen omdat er enkel naar elkaar gewezen wordt.

Wij zijn van mening dat alles begint bij meer wederzijds begrip en ook met het meer openstellen naar de andere mens. Ook al is het gedrag anders of vreemd in onze ogen, nog steeds wil iedereen erkenning en gezien worden. Een simpele groet of een vraag hoe het met iemand gaat, is al vaak de eerste stap richting een prettiger leven.

Vanuit de overheid en de mensen die bepalen over de beschikkingen mag veel meer gekeken worden vanuit de beleefwereld in plaats van werken vanuit de systeem wereld. Uiteindelijk is het goedkoper om iemand snel en effectief met wat meer uur op de rit te krijgen, dan af te wachten totdat situaties volledig escaleren. Want dan, rijzen de kosten echt helemaal de pan uit.

Oh jee, ik zie een verward persoon, wat nu?

Nou laten we met zijn allen zo’n persoon eens gaan bekijken als gelijkwaardig. Tenslotte zijn we allemaal mensen en iedereen is dan weer verschillend t.o.v. elkaar. Wanneer we met zijn allen wat meer begrip tonen en wat liever kunnen zijn dan zullen we zien dat het aantal verwarde mensen echt snel minder zal worden.

En wanneer hulpverlenende instanties nu eens makkelijker inzet mogen tonen, dan is er al direct een groter verschil. Als wij een verward persoon tegenkomen, dan besluiten wij om te gaan helpen. Onderdeel van dat helpen is ook opstaan tegen de bureaucratie. Want ergens zijn wij ons bewust, dat zoiets onszelf ook zou kunnen overkomen. Tenslotte zijn wij ook maar een mens.

Je zou maar een verward persoon zijn, wat moet je dan wel niet denken van de huidige maatschappij?